!آرزوی دیدار تو!

وقتی چشم به راه کسی هستی، نمی توانی آرام و راحت بنشینی. بر می خیزی و کاری انجام می دهی؛ خانه را آماده ی حضورش می کنی و خود را برای دیدارش مرتب می نمایی. هر قدر فردی که انتظارش را می کشی عزیز تر باشد، تلاش تو هم بیشتر می شود. دوست داری بهترین پذیرایی را از او داشته باشی و با بیشترین آمادگی این مهم را به سر انجام برسانی…

سال هاست که چشم به راه اقایی هستیم که عزیزتر از آن روی کره ی زمین نیست، همه ی ما به لطف وجود و دعای ایشان از زندگی و مواهب آن برخورداریم. آقایی که آخرین یادگار از بهترین خانواده ای است که هستی به خود دیده است. مردی از تبار حیدر(علیه السلام) و فاطمه( سلام الله علیها) که با تشریف فرمایی اش معنای واقعی زندگی در سراسر جهان تعبیر خواهد شد.

اکنون به خود بازگردیم و از خود بپرسیم که آیا به اندازه یک مسافر از خانواده ی خود بی قراری و چشم انتظاری را تجربه کرده ایم؟ آیا خانه های ما به گونه ای است که از آقا بخواهیم در آن حضور یابند؟ زندگی ما چه؟ آیا مهدی پسند است؟

تا دیر نشده جواب سوال ها را بیابیم که از قافله ی خوبان منتظر جا نمانیم.

عزیزم کاسه ی چشمم سرایت

میان هر دو چشمم جای پایت

از آن ترسم که غافل پا نهی تو

نشینه خار مژگانم به پایت.

میلاد باسعادت سالار شهیدان امام حسین علیه السلام و برادر بزرگوارشان حضرت ابوالفضل علیه السلام و فرزند عزیزشان سید الساجدین امام سجاد علیه السلام مبارک باد.