!آرزوی دیدار تو!

نبار باران …

نبار باران…
دیگر به تو نیازی نیست وقتی
امامم در دشت کربلا جان داد
وقتی فرزندان رباب پرپر شدند
وقتی عمو عباس شرمنده ی فرزندان حسین شد
وقتی زینب آواره شد
آسمان هم از شرمندگیست که اشک میریزد و میبارد
ولی اگر ده،صد، هزار سال هم ببارد
تاوان عزادار کردن دل زینب که نمیشود…